Rozwód z orzekaniem czy bez orzekania o winie?

Rozwód z orzekaniem czy bez orzekania o winie? Co daje rozwód z orzeczeniem o winie. Rozwód z orzekaniem o winie a alimenty. Wina w rozwodzie a podział majątku.

Wiele osób jest błędnie przekonanych, że przypisanie małżonkowi winy zapewnia wyjątkowe korzyści w zakresie opieki nad dziećmi czy podziału majątku.

Zacznijmy więc od tego na co nie ma wpływu orzeczenie o winie.

ORZECZENIE O WINIE w wyroku rozwodowym NIE MA WPŁYWU na:

• kontakty z dziećmi – prawo i obowiązek kontaktów z dziećmi nie zależy od tego czy któryś z małżonków został uznany za winnego rozkładu pożycia, nawet wyłącznie winny rozwodu nie może być z tego powodu pozbawiony kontaktów z małoletnim dzieckiem
• podział majątku po rozwodzie – w żadnym stopniu nie zależy od winy w rozwodzie, istnieje co prawda możliwość orzeczenia nierównych udziałów w majątku wspólnym (np. 70/30), ale przy tej ocenie bierze się pod uwagę inne przesłanki, orzeka o tym inny sąd, w innym trybie, wina za rozkład pożycia nie jest brana pod uwagę
• alimenty na dzieci – nie będą wyższe ani niższe dlatego, że jeden z małżonków został uznany wyłącznie winnymi.

Jeżeli tak, to co daje udowodnienie winy w sprawie rozwodowej? Jakie są jej konsekwencje?

Tak! Dla wielu osób jest niezwykle ważne, by wyrok rozwodowy zawierał wyraźne stwierdzenie, że nie oni, a wyłącznie druga strona była winna tego, że małżeństwo się rozpadło. To zrozumiałe, że osoba, która została zdradzona i opuszczona lub w inny sposób skrzywdzona, może mieć tak duże poczucie krzywdy, że nie jest w stanie zgodzić się na rozwód „za porozumieniem stron”. Szczególnie, jeżeli mocno poświęcała się rodzinie i „zainwestowała” w małżeństwo wiele lat swojego życia.

Zdarza się również tak, że walka o wykazanie winy jest potrzebna i oczyszczająca, gdy po latach przemocy psychicznej i ekonomicznej, małżonek przemocowy zrzuca winę na ofiarę przemocy.

Czasami klienci chcieli by mieć „zaświadczenie” winy byłego małżonka, by za kilka lat móc pokazać dzieciom, że rozpad rodziny był spowodowany konkretnymi zachowaniami ojca lub matki (wbrew temu co twierdzi była teściowa).

W sytuacji, gdy sąd nie orzekał o winie.
Każdy z rozwiedzionych małżonków może żądać od byłego małżonka alimentów, jeżeli znajduje się w niedostatku, a więc nie ma możliwości na zaspokojenie swoich podstawowych życiowych potrzeb (ubóstwo nie ze swojej winy). Uprawnienie takie przysługuje przez 5 lat od rozwodu (albo do zawarcia nowego małżeństwa).

W przypadku orzeczenia winy obu stron.
Sytuacja jest podobna, jednak obowiązek ten może trwać nawet dożywotnio (albo do zawarcia nowego małżeństwa). Czas pobierania takich alimentów nie jest ograniczony w czasie. Może trwać nawet dożywotnio (albo do zawarcia nowego małżeństwa).

W przypadku orzeczenia wyłącznej winy jednego małżonka.
Sytuacja jest zupełnie inna. Małżonek wyłącznie winny nigdy nie będzie mógł żądać jakichkolwiek alimentów od małżonka niewinnego, nawet gdyby popadł w skrajne ubóstwo.

Z kolei małżonek niewinny może zażądać od małżonka winnego alimentów nie będąc wcale w niedostatku. Uzyska je, jeżeli w wyniku rozwodu jego sytuacja materialna znacznie się pogorszyła. Chodzi o sytuację, gdy po rozwodzie, małżonek niewinny (najczęściej była żona), nie jest w stanie żyć na tak wysokim poziomie jak podczas trwania małżeństwa. Alimenty mają tę sytuację wyrównać – zapewnić taki poziom życia, jaki miała w prawidłowo funkcjonującym małżeństwie.
Czas pobierania takich alimentów nie jest ograniczony w czasie. Może trwać nawet dożywotnio (albo do zawarcia nowego małżeństwa).
A zatem, w przypadku dysproporcji zarobków pomiędzy małżonkami, ustalenie wyłącznej winy jednego z małżonków może mieć niebagatelne znaczenie dla sytuacji finansowej obojga byłych partnerów, przez wiele kolejnych lat.

Według rocznika demograficznego GUS, w 2019 roku, w 79% spraw rozwodowych nie orzekano o winie. Rozwody z orzekaniem o winie to 21% spraw.

W rozwodach z orzekaniem o winie, mężom przypisano wyłączną winę rozkładu pożycia w 64% wyroków, a kobietom jedynie w 16%. W pozostałych 20% spraw sądy uznały winę obojga rozwodzących się małżonków.